Sociedade fundada na cidade da Habana por emigrantes da parroquia de Santo André de Lousada, concello de Xermade (Lugo). O seu primeiro presidente foi José García Castro.
Dende a súa fundación terá como principal obxectivo fomentar e soster a instrución gratuíta na súa parroquia natal. Para levar adiante esta finalidade, a entidade patrocinaría unha escola de ensino primario para ambos os sexos; a sociedade non descartaba ampliar os seus obxectivos cara ao ensino secundario se as circunstancias o esixían. Os seus esforzos víronse coroados pola construción da escola do Pazo, que se inaugurou en 1918.
Ademais, a sociedade dotou aos agricultores da parroquia de Lousada de moderna maquinaria debulladora de cereais.
A renovación dos seus estatutos en 1931 supón que os seus obxectivos e o seu nome cambien, pasará a chamarse Progreso de Lousada. Sociedad Cultural y de Socorros Mutuos, e terá como principal finalidade fomentar a cultura e o progreso moral e material entre os habitantes da parroquia de Lousada; non se esquece dos seus fins instrutivos e especifica que coidará do ensino primario no seu distrito, ademais de implantar novos métodos na agricultura en xeral en Xermade. Foron obxectivos tamén establecer un fondo de socorros mutuos entre os asociados e emprestar protección aos naturais daquela localidade que cheguen á illa de Cuba como emigrantes, auxiliándoos en todo o posible.
Colabora en numerosas melloras para a súa vila, contribuíndo con importantes cantidades de cartos para a construción dunha estrada ou o tendido de electricidade e de teléfono do concello.
A súa andaina remata o 29 de maio de 1957, data en que aproba por unanimidade a súa fusión coa de Hijos de Roupar, que tiña os mesmos fins. Pasa a ser unha nova sociedade que recibe o nome de Roupar y Losada, que continúa a existir na actualidade.