Esta sociedade instrutiva foi creada o 15 de outubro de 1907 polos naturais dos concellos lucenses de Valadouro e Alfoz, residentes na Habana. O seu obxectivo era fomentar a unión entre os seus connaturais e propender moral e materialmente ao maior auxe e prosperidade do seu concello natal. Esta entidade daralle preferencia á instrucción antes que a protección e o recreo, todos lema da entidade.
O consello de fundadores estaba constituído por: Valentín Nécega Rivas (presidente fundacional), Juan R. Álvarez, Angel Mandiá Reigosa, José F. Vidal, Antonio Vila Ares, Constantino Romero Cortiñas, Manuel Díaz Lestegás, José Mandiá Reigosa, Generoso Díaz Villar, Francisco Moscoso Febrero. A súa primeira directiva estivo formada por Francisco Janeiro, como presidente; vicepresidente, José M. Otero; secretario, José Mª Candia Nécega; vicesecretario, Juan Alvárez; tesoureiro, Juan López; vicetesoureiro, Manuel Hermida e 8 vocais. Presidentes de Honor: José Mª Candia Nécega e Andrés Canoura Palmeiro.
Para a millor inversión e canalización dos fondos que se remitían dende A Habana, creouse un Consello de Administración composto por sete veciños de Ferreira do Valadouro, o cal baixo a dirección da Xunta Directiva invertía os fondos recadados na capital cubana. Estes fondos eran adicados sobre todo á instrución das parroquias máis desfavorecidas. Xa en 1908 recadan numerosas doazóns para estabelecer unha escola para a xuventude de ambos sexos na vila de Ferreira e publican un manifesto solicitando a solidariedade dos seus connaturais na Arxentina e Madrid, co obxecto de fundar este colexio de primeira e segunda ensinanza, no que se impartirían leccións teóricas e prácticas de agricultura. En 1912 aproban a construción dun edificio para escola na parroquia de Santa María de Vilacampa e a contribución de 50.000 pesetas para montar un campo de experimentación no Valadouro. Ademáis tamén constrúen escolas en Cadramón e Bacoi; envían cartos ás escolas de Moucide, Santo Tomé e Santa Cruz para mercar mobles e libros.
Actualmente esta entidade traballa en pro dos seus asociados intentando axudar aos máis necesitados na medida das súas posibilidades, e organizan diversas actividades recreativas. Está presidida por Esperanza Uz Medín, unha das socias máis antigas, inscrita en 1946, ano no que se permitiu a entrada de mulleres na sociedade con plenos dereitos.